خطبه نور
شکر نعمت
«ستایش خدای را بر نعمت هایی که ارزانی داشت و سپاس او رابراندیشه نیکو که در دل نگاشت. سپاس بر نعمت های فراگیر که ازچشمه لطفش جوشید و عطاهای فراوان که بخشید و نثار احسان که پیاپی بخشید. نعمت هایی که از شمار افزون است و پاداش آن ازتوان بیرون و درک نهایتش، نه درحد اندیشه ناموزون. سپاس رامایه فزونی نعمت نمود و ستایش را سبب فراوانی پاداش فرمود وبه خاطر در خواست پیاپی، بر عطای خود افزود.
دیدگاه توحیدی
گواهی می دهم خدای جهان یکی است و جز او خدایی نیست. نشان این گواهی، درستی وبی آلایشی است و پابندان این اعتقاد، دل های بابینش و راهنمای رسیدن بدان، چراغ دانش. خدایی که چشم ها او رانمی توانند، ببینند و گمان ها چونی و چگونگی او را نمی دانند.
فلسفه آفرینش
همه چیز را از هیچ پدیدآورد و بی نمونه ای افشا کرد، نه به آفرینش آن ها نیازی داشت و نه از آن خلقت، سودی برداشت. جز آن که خواست قدرتش را آشکار سازد و آفریدگان را بنده وار بنوازد وبانگ دعوتش را در جهان اندازد. پاداش را درگرو فرمانبرداری نهاد و نافرمانان را به کیفر بیم داد، تا بندگان را از عقوبت برهاند و به بهشت بکشاند.
خلقت پیامبر (ص)
گواهی می دهم که پدرم، محمد، بنده و فرستاده اوست. پیش از آن که او را بیافریند، برگزید و پیش از پیغمبری تشریف انتخاب بخشید و به نامی نامید که سزاوارش بود و این هنگامی بود که آفریدگان از دیده نهان بودند و در پس پرده ی بیم نگران و درپهنه ی بیابان عدم سرگردان. پروردگار بزرگ پایان کار همه ی کارها را دانا بود و بر دگرگونی های روزگار محیط، بینا و به سرنوشت هرچیز، آشنا.
فلسفه بعثت پیامبر (ص)
محمد (ص) را برانگیخت تاکار خود را به اتمام و آنچه را که مقدرساخته بود، به انجام رساند. پیغمبر که درودخدا بر او باد.
دید هر فرقه ای دینی گزیده و هر گروه در روشنایی شعله ای خزیده و هر دسته ای به بتی نماز برده و همگان یاد خدایی را که می شناسند، از خاطر سترده اند.
پس خدای بزرگ تاریکی ها را به نور محمد (ص) روشن ساخت و دل ها رااز تیرگی کفر بپرداخت و پرده هایی را که بر دیده ها افتاده بود،به یک سو انداخت. از روی گزینش و مهربانی جوار خویش را بدوارزانی داشت و رنج این جهان که خوش نمی داشت، از دل او برداشت. و او را در جهان فرشتگان مقرب گماشت و چتر دولتش را درهمسایگی خود افراشت و حکم و فرمان مغفرت و رضوان را به نام اونگاشت. درود خدا و برکات او بر محمد (ص) پیغمبر رحمت، امین وحی و رسالت و گزیده از آفریدگان و امت باد.